Verplaatsing

Omdat ik eigenlijk werk op het account van mijn man heb ik besloten om dit blog te exporteren naar mijn nieuwe blog onder mijn eigen accout.

http://mariellewordtdocent.blogspot.nl/

Ook hier kun je weer alles lezen over de voortgang van mijn studie en alles wat daar omheen gebeurt.

Moeilijk

Wil al het personeel naar de personeelskamer komen? klonk er door het communicatiesysteem... Hmmm waarom? Ik was al wat later, kijk even in mijn agenda of ik nog iets voor andere docenten moet klaar zetten en loop naar beneden. Zo'n 60 mensen zitten in de personeelskamer, ik denk nog doen ze dit elk jaar met sinterklaas? Maar niks van dit alles...

De directeur opent de dag met de mededeling dat de man van een van onze collega's is overleden na een zeer kort heftig ziektebed. Geheel onverwacht... Hoe mooi voelt het om met zijn allen even stilte te nemen voor onze collega, haar kinderen en familie. Op deze momenten zie en voel ik de meerwaarde van het geloof.

De leerlingen moeten ook op de hoogte gesteld worden en het eerste uur mag ik weer les geven aan een van mijn mavo klassen. We krijgen een tekst die we in de klas kunnen voorlezen. Ik pak het aan en ga vast naar de klas. In het voorbijgaan zie ik dat meneer E. moeite heeft dus ik bedenk dat ik dit wel kan. Zo goed ken ik deze collega nog niet dus op dat moment voelt het nog wel afstandelijk.

Maar dan sta je voor de klas... En begin je te lezen... en wordt je terug geslagen... Je herbeleeft je eigen verlies en ik schiet vol. Halverwege schiet ik vol en het kost me heel veel moeite om door te gaan. Maar ik ga door en ik pak het weer op, maar nu zit ik vol emotie... Je ziet dat de kinderen het niet begrijpen, gaat dit over een echt iemand?

Na het voorlezen, komt die vraag dan ook: Is dit echt? Ja dit is echt. Onwerkelijk mevrouw. We dachten eerst dat u een hele vreemde dagopening had uitgekozen...

Er is een leerling die aangeeft dat hij het moeilijk vond dat ik begon te huilen,want dan moet hij ook huilen. Ik benadruk dat dit juist een hele mooie eigenschap is omdat hij dan kan invoelen wat een ander voelt. Hij vind zelf van niet maar het is een eigenschap waarvan ik hoop dat hij dit nooit verliest...

En dan ga je verder met de les, dat is ook vreemd maar ja het leven gaat door. Ik ben alweer helemaal opgeslokt in de les als een van de leerlingen aangeeft dat ze zich niet kan concentreren. Omdat ik al wat leerlingen heb gehad met smoezen van ik kan het niet af hebben want.... reageer ik een beetje bot... DOM want deze leerling is afgelopen maand haar opa verloren... Ik mompel een excuus en weet me eigenlijk geen houding te geven. Ik geef aan dat als ze er echt moeite mee heeft dat ze naar de stilteruimte mag gaan. Maar ze lacht het weg...

Wat een moeilijke les...

Afsluiten stage met Weebly

En dan is de tweedejaarsstage al klaar! Ik heb heel hard gewerkt aan het verslag maar het resultaat mag er dan ook wel zijn. Het is een mooi document geworden al zeg ik het zelf. Het laat volgens meneer E. duidlijk zien welke voortgang ik gemaakt heb het afgelopen half jaar en hoe ik gegroeid ben als docent. Dat vind ik natuurlijk mooi om te horen. Ook is het leuk om te horen dat hij me best als collega docent zou zien (want collega's zijn we al). Voor komend half jaar ga ik dus stage lopen bij mevrouw F, want bij meneer E. kan ik niks meer leren (zijn eigen woorden).

De laatste les voor de beoordeling was er een waarin ik WEEBLY ingezet heb. Vooraf hebben leerlingen een document gekregen (die ook op magister staat) waarin staat wat we gaan doen, in de les heb ik er uitleg over gegeven. Maar de les begon met een filmpje over een soatest door Najib Ahmali.

Hij is erg grappig en omdat ik zelf ooit op een plek gewerkt heb waar we deze testen wekelijks deden kon ik nog een klein beetje extra informatie geven.

De bedoeling van de Weebly is dat ze een website maken over een door ons toegewezen SOA. Daarin moet staan wat de SOA is, Hoe je er aan komt, Hoe je er af komt, belangrijker hoe je het niet krijgt en waar je naar toe moet voor hulp. Een van de criteria is dat de leerlingen niet mogen knippen en plakken en dat ze bronnen moeten vermelden.

Het is leuk om te horen dat ook de stagebegeleider van mijn eigen school vond dat ik ontzettend gegroeid was, dat ik eigenlijk al op master niveau functioneer. Maar het mooiste compliment vind ik zelf: Je staat voor de klas te stralen, je kunt zien dat je er plezier in hebt! Mooier kan toch niet?

Dit hoofdstuk heb ik dus nu afgesloten en kan verder met het volgende. Natuurlijk doe ik daar ook op deze pagina verslag van!

De T, P en P les

DUSSSSSS.... Zegt genoeg lijkt me... Met klotsende oksels stond ik twee keer deze les te geven. Dat zijn even momenten waarop ik denk: Waarom ga ik deze les geven? Wat doe ik mijzelf aan? Straks zien ze me als die op seks beluste biologie docente.... (want ja die had ik in het verleden ook, maar dan zonder powerpoint).

Om antwoord te geven op mijn eigen vraag: waarom? Omdat ik vind dat kinderen (en volwassenen) een vertekend beeld hebben van wat normaal is. Hoe een normaal lichaam er uit hoort te zien. Maar ook om in de volgende lessen het gegiechel kwijt te raken bij het zien van een penis in het boek.

Mijn lesdoelen voor deze les:

1. Ik wil de angel halen uit het hele penis, borsten en vagina verhaal. D.w.z. dat leerlingen:
1. Niet meer (dus minder) bij elk plaatje in het boek giechelen of de les verstoren.
2. De juiste benaming gebruiken.
3. Leren hoe normale mensen eruit zien in tegenstelling tot wat de media laat zien hoe we er uit zouden moeten zien.
4. Beseffen dat ze normaal zijn, hoe ze er ook uit zien.
5. Hoe ze er ook uit zien ze kunnen functioneren waarvoor ze bestemd zijn.
2. Ik wil dat ik ervoor zorg dat men geen opmerkingen ten koste van anderen maakt.
3. Ik wil een gesprek aangaan over dit onderwerp waarbij ik probeer iedereen een beurt te geven.
1. Hoe wil ik dat doen?
2. Ga ik in op vingers en opmerkingen?
3. Ik wil beginnen met iemand met een vraag/opmerking en daarna andere leerlingen te vragen wat zij denken. Ik wijs daarbij iemand aan.

Aanpassing voor de vrijdag les:

1. Niet doorgaan in chaos en respectloosheid.
2. Aangeven dat ik niet geïnteresseerd ben in hun mening. Dit kan veroordelend werken, en dat ligt gevoelig.

Ik had vooraf de volgende bedenkingen op deze les:

1. Het is nogal een expliciete presentatie. Natuurlijk wil ik graag reacties ontlokken aan de leerlingen maar kan ik de veiligheid in klas bewaken?
2. Hoe zullen leerlingen reageren? Ik kan me voorstellen dat niet iedereen zich op zijn gemak voelt in deze les.

Wat heb ik gedaan?

Ik heb dus een powerpoint gemaakt met allemaal echte penissen, borsten en vagina's. Ik heb gevraagd hoe de leerlingen denken dat borsten, penis of vagina er uit hoort te zien.

Ik laat vervolgens zien hoe het in de media lijkt dat we er uit moeten zien.  

Hierna ga ik door met het laten zien hoe het er in werkelijkheid uitziet.

Mijn ervaring op deze lessen:

Bij het vragen naar andere namen voor deze onderdelen viel het me wel mee hoeveel ze er wisten. Donderdag reageerden vooral de jongens nogal heftig en het was ook lastig om ze terug in het gareel te krijgen. De jongens bleven lachen.De klas op vrijdag reageerde veel minder heftig. Daar had ik vooraf ook aangegeven dat ik geen oordeel wilde hebben over de dia's.

Bij de plaatjes van borsten uit de media (dus de silicone skippyballen) gingen donderdag de jongens echt helemaal uit hun dak.

Maar bij de "echte" borsten kwam er uit het lokaal een geluid van walging. Ik was daar eigenlijk best wel door overdonderd. Het liet me zien hoe vertekend het beeld is dat de leerlingen van tegenwoordig  hebben van het (vrouwelijk) lichaam. Ook de vrijdag groep liet dit zien al was dat wel in iets mindere mate.

Wat me verder opviel is dat het zien van borsten sociaal geaccepteerd is. Men heeft hier duidelijk minder moeite mee dan met het zien van penis en vagina. Dat geld ook voor mijzelf, ik wilde sneler door de rest van de presentatie om maar niet te lang hierbij stil te hoeven staan bij al deze vleeswarren.

De jongens van de donderdag klas vonden de piemels niet leuk om te zien maar reageerden niet heel heftig, terwijl de jongens van de vrijdag er echt veel moeite mee hadden. Op mijn vraag waarom dat was kreeg ik de volgende reacties:

• Ja maar ik ben toch geen homo! (ik heb uitgelegd dat je van het zien van piemels geen homo wordt)
• Ik ga mijn penis niet aan anderen laten zien
• Dat is vies

Maar ik denk dat de meest treffende was:

• Dat is akward. Dit was wat ik graag wilde horen en begon door te vragen waarom. Ik wilde hiermee bereiken dat iedereen gewoon is en dat je niks hebt waar je je voor moet schamen. Ik hoop dat ik dat bereikt heb... Ik heb hiervoor feiten aangehaald over bijvoorbeeld de lengte in slappe vorm (variabel) en in stijve vorm (gemiddeld 13-14 cm). Dat een kleine heel veel kan groeien en zelfs groter kan zijn in erectie dan een grote.

En dan de vagina's... Als borsten sociaal geaccepteerd zijn om te bekijken, zijn piemels dat al veel minder maar een vagina.... pffff dat is gewoon niet geaccepteerd! Met andere woorden: we willen er wel mee spelen maar naar kijken gaat te ver!

Omdat ik bij de vrijdag groep het gevoel had dat ze er wel genoeg van hadden ben ik hier (als dat mogelijk is) nog sneller doorheen gegaan. En ben ik verder gegaan met een stukje geslachtskenmerken en pubertijd. Het filmpje werd erg goed ontvangen!

Donderdag ging ik verder terwijl er geen respect in de klas was voor het onderwerp. Ik vond het moeilijk om de klas stil te krijgen. Vrijdag heb ik dat al beter gedaan al merkte ik wel dat ik aan het einde van deze les die grip verloor. Dus goed van start maar minder geëindigd, en dat geeft niet want ik ben mij er van bewust en ik kan er een volgende keer aan werken.

ALS LAATSTE: Commentaar van meneer E. op mijn les donderdag. Commentaar op vrijdag komt niet want die les heb ik zelfstandig gedraaid omdat meneer E. afwezig was.

• Bij welke namen kwamen er ontzettend veel reacties --> Het hek was van de dam!
• De jongens blijven lachen.
• Er is geen respect
• Je moet iets sneller door de powerpoint. Gebruik iets minder plaatjes (het zijn allemaal oude mensen) Ja dat klopt, van jonge mensen kun/wil je niet vinden dat is kinderporno.
• Je gaat sneller door de piemels heen (piemesl is best een net woord dat mag best in de les)
• Zorg dat het eerst stil is voor je weer door gaat.
• Zorg dat er respect is in de klas
• NIET doorgaan in chaos en respectloosheid

Tips voor vrijdag:

• Geef aan dat je niet geïnteresseerd bent in hun waarde oordeel.
• Veroordeling ligt gevoelig

Onduidelijk

In je stage moet je lesdoelen formuleren. Lijkt me logisch maar tot nu toe formuleerde ik alleen lesdoelen die betrekking hebben tot de inhoud van de les. Ik wil dat de leerling leert waarom gezonde voeding belangrijk is. Is zo'n voorbeeld.

Van meneer E. kreeg ik dan ook de opmerking: Inhoudelijk weet je wel waar je het over hebt maar ik wil nu dat je dieper gaat kijken en ook didactische leerdoelen gaat stellen. En daar ging ik mee naar huis... En begreep er niks van. En dat levert stress op... Dus ik ben dinsdag maar even aan meneer E gaan vragen wat hij nou precies bedoelt. Blij dat ik dat gedaan heb want nu begrijp ik het een stuk beter!

In een notendop:

• Hoe ga je de stof overbrengen?
• Inhoudelijk kan je wel
• Welke werkvormen ga je gebruiken?
• Klassegesprek
• ....
• Werk aan je klassemanagement.
• Geef een didactisch doel aan tijdens je lessen
• Op donderdag een nieuw leerdoel
• Op vrijdag heb je een aangepast leerdoel
• Wat past bij de leerlingen?
• werken in groepjes?
• zelfstandig werken
• uitleg
• ...
• werkvormen uitproberen
• Werkt dit?
• Past het bij mij?
• Bijvoorbeeld bij practicum
• Hoe wil ik dat ze werken?
• Geeft ZS het resultaat dat ik wil?
• Terug vragen aan leerlingen
• Hoe ondervang je dat?
• Wil ik tijdens mijn uitleg wel dat leerlingen vragen stellen?
• vragen op een centraal moment
• leerlingen vragen op laten schrijven en na de uitleg laten stellen
• Voorbeeld van een lesdoel
• Ik wil weten wat iedereen tijdens de les doet/ wat speelt er in de klas?
• hier kan ik al dan niet op reageren

Ik ben er gelijk mee aan de slag gegaan voor de volgende les: Tieten, piemel en poezenles!

Opgroeien

Heet het nieuwe hoofdstuk waar we in M2 bezig gaan. Ik heb de eer om het hoofdstuk op te starten.

In de vakantie heb ik een film van mijn les bewerkt en het commentaar van mevrouw V heb ik geprobeerd mee te nemen. Een van de dingen die ik mij afvraag is of het vingers opsteken en kinderen vragen wel zin? Haar tip hiervoor was om de lln een vraag op te laten schrijven en er eerst over na te denken en dan pas naar antwoorden te vragen.

Tijdens de les gebruik ik een powerpoint om mijn verhaal met plaatjes en informatie te onderbouwen.

Het laten opschrijven van vragen kost veel tijd en ik heb nog niet het gevoel dat dit het gewenste effect geeft. De powerpoint zorgt ervoor dat ik erg vast blijf zitten in mijn verhaal en dat ik er dus niet even uit kan springen als een leerling iets zegt wat iets later in mijn verhaal pas komt. Dat is jammer want dat zijn juist de dingen waar ik op in zou moeten springen...

En elke keer vergeet ik weer dat leerlingen van deze leeftijd nog moeten lachen om Piemels... Dus toen dit plaatje kwam was de onrust in de klas groot want de baby heeft in verhouding een grotere piemel dan de volwassene...

De volgende keer moet ik toch beter mijn best doen om plaatjes te vinden waar deze dingen niet op staan... Zoals deze bijvoorbeeld:

Opmerkingen Meneer E:

• Doel van het opschrijven?  tja wat ik al eerder aangaf: ook voor mijzelf voelde het niet als iets natuurlijks. Het doel erachter is om alle lln te bereiken, dat ze allemaal even nadenken over de vraag en iedereen ook de tijd krijgt om een antwoord te formuleren. Ik heb geen idee of ik dit doel bereikt heb.
• Je laat je regelmatig verleiden tot privé discussies in kleinere groepjes vooraan. Hierdoor wordt de rest druk en hoort niks! Op het moment dat ik dat doe heb ik het niet door maar achteraf gezien klopt dat en weet ik dat dit ook een van de dingen is waar ik makkelijk toe te verleiden ben. Dit is voor mij het stukje onrust in de klas die ik in eerdere stage's en werkervaring heb genoemd. Ik wil een manier vinden waarop ik deze privé discussies kan omzetten in een klassikale discussie.
• Er worden door de leerlingen meerdere keren mooie antwoorden gegeven, inkoppertjes, die je vervolgens negeert en doorgaat met je verhaal. Het is zonde want dit zijn de momenten waar de lln iets van kunnen leren. Omdat ik zo vast wil houden aan mijn verhaal (Powerpoint) heb ik dus heel erg de neiging om opmerkingen te negeren die niet op dat moment in mijn verhaal of slides passen... Ook doe ik dit wel met opmerkingen waarvan ik niet weet wat ik daar mee moet, of waar ik zelf niet genoeg van weet. Ik denk dat dit vooral mijn onzekerheid is. Het grappige is dat in mijn voorgaande ervaringen juist heel erg naar voren kwam dat ik wat minder met de lln in discussie moest gaan en wat sneller door de stof. Dat heb ik dus geprobeerd in mijn vorige ervaringen maar blijkbaar nog niet op de juiste momenten of manier.

Aan welke competenties heb ik gewerkt?

• Ik heb gewerkt aan competentie 4 door duidelijkheid te geven via mijn Powerpoint waarin ik neerzet wat we gaan doen, waar de lesstof over gaat en waar er aan gewerkt wordt tijdens het ZS/ZF. 

Project de gezonde snack Do 9 aflsuiting

Al de hele week kreeg ik email binnen met de plannen van de lln. Er zaten erg leuke inzendingen tussen en "mijn" klas had mijn opmerking meegekregen dat ik eigenlijk geen melk mag. Erg leuk en bijzonder!

Nog voor het lesuur begint komt er een groepje bij me dat ze niet helemaal hadden begrepen dat ze ook daadwerkelijk een snack mee naar school moesten nemen. Wat nu? In overleg met meneer E hebben we besloten dat deze groep bij de andere M2 klas hun snack mogen presenteren.

Omdat de tijd kort is en er veel groepjes zijn geef ik aan dat het tussen de presentaties door rustig moet zijn en dat de leerlingen het respect voor elkaar op moeten brengen om naar elke presentatie met evenveel belangstelling te luisteren als ze zouden willen dat er naar hun eigen presentatie wordt geluisterd.

We gaan direct van start en hoewel het af en toe best rumoerig tussendoor is worden wij (de jury) verrast met echt gezonde snacks die lekker smaken en die leuk gepresenteerd worden. De meeste lln uit deze klas hebben echt gekeken naar de gezonde ingrediënten en de calorieën. Ze waren ook erg enthousiast over hun eindresultaat. Helaas was er dan dat ene groepje dat op zich een snack hadden die EN lekker smaakte EN hartstikke gezond was maar door het slechte samenwerken zichzelf helemaal naar beneden haalde. Daar hebben we natuurlijk onze tips over gegeven: Kraak nooit je eigen werk af, zelfs als je het zelf helemaal niet lekker vind en kraak ook nooit je teamgenoten af. Daar moet je het toch mee doen!

Helaas liepen we toch een klein stukje uit doordat het tussendoor toch nog wat te rumoerig was en hebben we een klein stukje van de pauze afgesnoept. Het winnende groepje ging met een kleine prijs (beker en kookboekje) naar huis.

Op vrijdag heeft ook de andere M2 klas zijn presentaties gedaan, de instructie voor deze groep heb ik niet zelf gedaan. En dan is het grappig om te zien dat er toch heel duidelijk verschillen waren tussen de twee klassen. Deze klas heeft vooral heel erg op de smaak gelet en wat minder op de calorieën (terwijl dat een belangrijk onderdeel was van de opdracht) ook hadden deze lln geen presentatie op poster, powerpoint of film. Omdat niemand dat had hebben ze wel allemaal dezelfde beoordeling kunnen krijgen.
Het groepje dat er voor ons echt uitsprong was een groep die een supergezonde popeye smoothy gemaakt had. Een recept met kwark, spinazie, koriander en mango.

 Aan welke competenties heb ik gewerkt?
C3: Leerdoelen en lesinhoud vertaalt in zinvolle en gevarieerde leeractiviteiten.