Opluchting

Afgelopen week was heel zwaar. Het idee dat je ernstig ziek kunt zijn zorgde er bij mij voor dat ik niet veel andere dingen kon doen. Ik kon me niet langer dan een paar seconden concentreren op iets, om vervolgens weer terug te gaan naar die gedachtes.

Ben ik ziek?
Wat vinden ze bij het onderzoek?
Als ik echt ziek ben hoe moet dat dan met mijn gezin? Studie? Werk?
Het kan natuurlijk ook niks ( ernstigs) zijn en maak ik me druk om niks.
En ga zo maar door.

Het onderzoek is gelukkig achter de rug, een zeer pijnlijke ervaring (zonder roesje want ik wilde het gelijk weten), maar met een redelijk goede afloop. Er is niks ernstigs gevonden, ik heb gewoon een spastische darm. En ik moet er maar mee leren leven. Ik kan nog proberen om een lactose of melkvrij dieet te volgen om minder last van mijn buikklachten te hebben.

Maar wat heb ik nu geleerd van deze week?

Geniet van het leven!
Als ik emotioneel het zwaar heb komt de studie als laatste aan bod.
Dat mijn darmen van binnen er net zo mooi uitzien als in een studieboek.
Dat de dunne darm er in het echt super mooi uitziet. Net koraal.
Hoewel het een heel pijnlijk onderzoek is ik het zo weer zonder roesje doe.

Maar vooral: geniet van het leven!

En dan ben je MISSCHIEN wel ziek...

Maar misschien ook niet... en die gedachte kost nee vreet energie. Zolang ik bezig ben of beter nog gehouden wordt valt het wel te onderdrukken maar zodra dat niet zo is gaan mijn gedachten in overdrive.

Vrijdag gaan ik voor een coloscopie en als er niks gevonden wordt dan hoor ik dat meteen, als ze wel iets vinden hoor ik dat ook maar dan weet ik alleen niet wat. Tenminste dat heb ik zo begrepen....

Dus nu maar wachten tot vrijdag

Soms...

zuigt het leven.... Zo ook deze week. Op zich ben ik de week heel goed begonnen, we zijn lekker op dreef met de PK, ik heb mijn POP EINDELIJK geschreven en ingeleverd en ik ben begonnen met de tentamenopdracht. Dus prima bezig zou ik zeggen.

En dan gebeurt er iets waar je helemaal lamgeslagen van wordt... Al een tijdje ben ik niet helemaal fit, veel pijn in mijn buik, niet lekker. Al een paar keer naar de dokter geweest maar elke keer niks, medicijnen gekregen en daarmee ging het wel iets beter maar niet over. Maar de laatste tijd werd het weer slechter, toch nog een keer terug en nu moest ik mijn ontlasting 3x inleveren. Hierin is 1x bloed gevonden, hoeft nog niks te zijn maar onderzoek is wel nodig. Dus weer naar de huisarts, nog even kletsen en bij doorvragen toch maar gezegd dat er een dikke plek in mijn buik zit. Hij voelen en zeggen: Ik wil je zo snel mogelijk doorsturen naar de internist voor een onderzoek, deze week nog... Ok, voel nog geen nattigheid, man gebeld, die is wel wat bezorgd en ik zeg ach valt vast mee... 's middags nog even de brief ophalen bij de assistente en die zegt: Ik ben wel geschrokken (of zoiets) van dit. De brief is al naar de internist gefaxt... SLIK, ehhh als de assistente al schrikt!!! Onderweg naar huis wordt ik door het ziekenhuis of ik morgen al naar de internist kan komen.

En dan ga je in overdrive... Shit wat zit er dan? Ben ik ziek? of is het gewoon een vleesboom. Zou het Kanker zijn? Maar ik mag niet ziek worden, WIL niet ziek worden. Het is vast niks, TOCH? Gelukkig gaan we daarna naar de muziek en kan ik het even van me af zetten en na het musiceren ga ik toch maar even hardlopen. En elke keer als ik pijn voel denk ik: wat zou het zijn, zal ik... KUT. Als ik dan weer thuis kom stort ik toch wel in, kinderen zijn op bed, alleen met hubbie op de bank komen de tranen...

Tot nu toe zijn dit de zwaarste 24 uur ooit... Vanmiddag naar de internist, en dan?

Leervragen!!

Ik schrijf hier gelijk maar mijn 3 leervragen op.

1. Reflecteren en herschrijven van de POP
2. Verdiepen in de omschakeling van studieprogramma
3. Waarom moeten we bij biologie zoveel tekenen?

Een korte beschrijving is dan ook wel op zijn plek:

1. Al vanaf het begin van mijn studie in 2010 heb ik moeite om reflecties te schrijven en de POP bij te houden. Ik wil dat deze keer proberen te bewaken door dit blog bij te blijven houden. Ook de oplossingen die ik de voorgaande keren heb uitgeprobeerd wil ik blijven gebruiken:
1. De POP ophangen op mijn studeerkamer op een duidelijk zichtbare plek
2. Alarmen en deadlines in mijn agenda
2. Al ik voor september 2015 mijn studie niet kan afronden dan zal ik over moeten stappen van studieprogramma vanwege eisen die de overheid aan de school stelt. Op dit moment voorzie ik niet dat ik dat ga halen en heb mijzelf de volgende vragen gesteld waarin ik mij moet verdiepen:
1. Kan ik eerder overstappen van studieprogramma?
2. Welke onderdelen moet ik afronden voor die tijd en welke kan ik laten zitten? (ivm het vervallen van de studiepunten)
3. Wat kan ik meenemen?
4. Kan ik zo overstappen van dit studieprogramma leerjaar 2 naar het volgende leerjaar 3?
5. Waar kan ik deze info allemaal vinden?
6. Als ik alle vakken afrond voor de deadline en de LIO daarna doe hoef ik dan niet over te stappen. IS DIT HAALBAAR?
3. Voor de opleiding maak ik gemiddeld 17 biologische tekeningen per practicumportfolio. Naast dat dit ontzettend veel tijd kost merk ik dat ik steeds slordiger wordt. Door mijn minor ben ik mij af gaan vragen waarom we zoveel tekenen en of daar alternatieven voor zijn. Kort gezegd wil ik weten
1. Wat is het leerdoel achter het tekenen
2. Kan bijvoorbeeld een foto een tekening vervangen?

Deadline: Juli 2014!!!

Hoe ga ik nu reflecteren?

Dat is toch wel de grote hamvraag. Reflecteren is niet het dagboekje invullen wat heb ik deze week gedaan en wat had beter gekund. Begrijp me goed dat is wel een belangrijk onderdeel van reflecteren maar dat is niet reflecteren. In mijn ogen dan...

Dus hoe wil ik gaan reflecteren?

• Ik blijf hier mijn wekelijkse beslommeringen neerzetten.
• Ik gebruik hiervoor vooral geschreven tekst met af en toe een uitstapje naar een strip o.i.d.
• Voor de grote 2x per jaar reflectie (of wanneer hij geüpdatet moet worden) blijf ik mijn mooie reflectiecirkel gebruiken.

Door het reflecteren op het reflecteren van de laatste tijd hier heb ik gister echt geweldig werk verricht: Ik heb eindelijk mijn POP geschreven! Hij is af en opgestuurd naar mijn begeleider. De volgende schrijf ik aan het eind van het schooljaar maar tot die tijd blijf ik hier mijn beslommeringen opschrijven!

Vakantie

Ik heb genoten van mijn vakantie! Ik heb alleen niet super veel gedaan aan de studie...
Tja als je 4 kinderen hebt en 2 logeés en geen man die de kinderen op kan vangen dan lukt dat niet super goed. MAAR ik heb wel elke ochtend (terwijl de kinderen heel didactisch verantwoord voor de TV zaten) de Pecha Kucha bewerkt die Marijn voorzet. Ik vind dat we zo samen een super samenwerking hebben. En met dat mooie weer heb ik me ook maar in mijn boeken gestort, kids naar buiten mama in het zonnetje op de bank in de tuin met 21st century skills.

Zo krijg je vitamine Z (D), frisse lucht EN leer je ook nog eens wat!

Maar het voorbereiden op een open boek tentamen vind ik wel lastig, dus lees ik maar alvast waar het over gaat. (Ja ik heb wel eens gehoord dat een open boek tentamen de natte droom van elke student is maar ik krijg er nachtmerries van)

Zou dit mogen?

Maar ondanks de vakantie heb ik achteraf bezien toch nog wel IETS gedaan aan de studie! Ik ben blij en trots dat het zo "ongemerkt" gegaan is!!!!