Opgroeien

Heet het nieuwe hoofdstuk waar we in M2 bezig gaan. Ik heb de eer om het hoofdstuk op te starten.

In de vakantie heb ik een film van mijn les bewerkt en het commentaar van mevrouw V heb ik geprobeerd mee te nemen. Een van de dingen die ik mij afvraag is of het vingers opsteken en kinderen vragen wel zin? Haar tip hiervoor was om de lln een vraag op te laten schrijven en er eerst over na te denken en dan pas naar antwoorden te vragen.

Tijdens de les gebruik ik een powerpoint om mijn verhaal met plaatjes en informatie te onderbouwen.

Het laten opschrijven van vragen kost veel tijd en ik heb nog niet het gevoel dat dit het gewenste effect geeft. De powerpoint zorgt ervoor dat ik erg vast blijf zitten in mijn verhaal en dat ik er dus niet even uit kan springen als een leerling iets zegt wat iets later in mijn verhaal pas komt. Dat is jammer want dat zijn juist de dingen waar ik op in zou moeten springen...

En elke keer vergeet ik weer dat leerlingen van deze leeftijd nog moeten lachen om Piemels... Dus toen dit plaatje kwam was de onrust in de klas groot want de baby heeft in verhouding een grotere piemel dan de volwassene...

De volgende keer moet ik toch beter mijn best doen om plaatjes te vinden waar deze dingen niet op staan... Zoals deze bijvoorbeeld:

Opmerkingen Meneer E:

• Doel van het opschrijven?  tja wat ik al eerder aangaf: ook voor mijzelf voelde het niet als iets natuurlijks. Het doel erachter is om alle lln te bereiken, dat ze allemaal even nadenken over de vraag en iedereen ook de tijd krijgt om een antwoord te formuleren. Ik heb geen idee of ik dit doel bereikt heb.
• Je laat je regelmatig verleiden tot privé discussies in kleinere groepjes vooraan. Hierdoor wordt de rest druk en hoort niks! Op het moment dat ik dat doe heb ik het niet door maar achteraf gezien klopt dat en weet ik dat dit ook een van de dingen is waar ik makkelijk toe te verleiden ben. Dit is voor mij het stukje onrust in de klas die ik in eerdere stage's en werkervaring heb genoemd. Ik wil een manier vinden waarop ik deze privé discussies kan omzetten in een klassikale discussie.
• Er worden door de leerlingen meerdere keren mooie antwoorden gegeven, inkoppertjes, die je vervolgens negeert en doorgaat met je verhaal. Het is zonde want dit zijn de momenten waar de lln iets van kunnen leren. Omdat ik zo vast wil houden aan mijn verhaal (Powerpoint) heb ik dus heel erg de neiging om opmerkingen te negeren die niet op dat moment in mijn verhaal of slides passen... Ook doe ik dit wel met opmerkingen waarvan ik niet weet wat ik daar mee moet, of waar ik zelf niet genoeg van weet. Ik denk dat dit vooral mijn onzekerheid is. Het grappige is dat in mijn voorgaande ervaringen juist heel erg naar voren kwam dat ik wat minder met de lln in discussie moest gaan en wat sneller door de stof. Dat heb ik dus geprobeerd in mijn vorige ervaringen maar blijkbaar nog niet op de juiste momenten of manier.

Aan welke competenties heb ik gewerkt?

• Ik heb gewerkt aan competentie 4 door duidelijkheid te geven via mijn Powerpoint waarin ik neerzet wat we gaan doen, waar de lesstof over gaat en waar er aan gewerkt wordt tijdens het ZS/ZF.